Hey lieve mooie mensen! Ik heb best veel vragen gekregen of ik wou schrijven over hoe ik erachter kwam dat ik ben bi etc, en ik heb het een tijdje geleden ook beloofd dus bij deze.

Ik ben dus bi. Dat houd in dat ik op jongens verliefd kan worden,maar ook op meisjes. Nou is dat niet echt hoe ik het graag uitleg want ik val gewoon op personen, wel of geen piemel, that doesn't matter. Ik weet het al best wel lang, want het is niet iets wat er ineens bij komt. Altijd toonde ik interesse in jongens en meisjes en ik merkte aan mezelf wel waar ik naar keek etc. Toch stond ik er nooit echt bij stil, totdat ik werd gedmt en via internet er mee werd geconfronteerd. Op internet staat nu zoveel meer dan vroeger waardoor je over veel meer dingen gaat nadenken. Er was een meisje die me leuk vond en contact met me zocht en zij heeft mij erover laten nadenken. Nou schaamde ik me er voor en stopte ik het maar weg, ik zat in de 1e en dan wil je liever niet het gespreksonderwerp van de klas of school zijn. Halverwege de 2e had ik nogsteeds contact met meisjes en wist ik wel zeker dat ik op allebei viel. Ik had genoeg dingen overwonnen,veel dingen waren opgelost en ik was sterk genoeg zegmaar om dit te vertellen. Commentaar zou toch wel komen. Eerst had ik het er met mn beste vriendinnen over, later met mn ouders. Op ask kreeg ik wel eens de vraag en ik dacht 'fuck it ik zeg het gewoon'. Nou was ask in die tijd niet zo'n rage. Niet op mijn school in ieder geval. Nou is dat de afgelopen weken wel anders en weet iedereen dingen van elkaar, zo ook dit van mij. Ik wist in het begin niet echt hoe ik ermee moest omgaan, ik wou geaccepteerd worden. Ik wou dat ze me aardig vonden en dacht dat ze anders zouden doen als ze kwamen te weten dat ik bi was. Voor iemand van 14 is dit echt een lastig is om voor uit te komen.

Naderhand ging het steeds meer rond en kreeg ik vragen via ask, app en ook in het echt liepen mensen naar me toen om te vragen of het waar was. Ik wist niet wat ik moesten zeggen, en juist omdat ik zo onder druk werd gezet was ik direct eerlijk. Ik heb er echt geen spijt van. Ik vind dat jongens de laatste personen zijn die commentaar mogen hebben, want die weten wat er aantrekkelijk aan meisjes is. Als meisjes commentaar hebben vind ik het natuurlijk ook onzin, want bi zijn is niet iets waar je voor kiest. Je bent het of je bent het niet.Nou zijn er altijd mensen die er te oppervlakkig over denken en kut opmerkingen gaan maken . Nou probeer ik daar nu boven te staan en het doet me steeds minder. Ik kan hier niks aan doen. Ik kan niet bepalen voor wie ik gevoelens krijg. Het is eigenlijk de normaalste zaak van de wereld en ik vind het zo jammer dat mensen van mijn leeftijd er zo moeilijk over doen. Mensen willen je altijd onzeker maken, ze willen altijd dat jij je slecht voelt. Jammer, echt jammer. In plaats van dat we allemaal normaal tegen elkaar doen, als je op jongens valt oke, als je op meisjes valt oke, als je op allebei valt oke. Wat maakt het uit? Je bent gewoon een mens met haar, benen, armen etc.

Op dit moment ben ik niet opzoek naar iemand om van te houden in de relatie richting. Ik heb afgelopen week zoveel gedoe had. Ik ben bijna klaar met dit schooljaar en probeer me nu op mezelf te richten. Ik ga bijna op vakantie, heb leuke feestjes in de planning en voel me voor het eerst in maanden/jaren weer gelukkig. Ik zie dingen steeds positiever en dit speelt zeker een rol. Ik kan nu eindelijk zijn wie ik echt ben en ik heb zo'n geluk dat ik mensen heb die het zo goed opvatten. Ik kan er met zoveel mensen over praten en ook m'n ouders helpen me. Ik mag echt niet klagen.

Heel veel liefs, Valerie.